مؤلفه های گفتمان مبتنی بر آزاداندیشی در مناظره های رضوی؛ راهبردی آرمانی برای آسیب‎شناسی چالش ها و موانع تحقق کرسی های آزاداندیشی

کرسی‌های آزاداندیشی به‎عنوان فرایندی مبتنی بر عقلانیت و به‎کارگیری خردجمعی در جهت تحقق‎بخشیدن به جنبش نرم‎افزاری و توسعة همه‎جانبة کشور، همواره مورد توجه بسیاری از اندیشمندان و متفکران بوده و جزء یکی از واژگان پربسامد در گفت‎وگوهای علمی و سیاسی جامعة کنونی ایران است. تحقق و شکوفایی این ایده با چالش‌ها و موانع بسیاری مواجه گشته است. عمده‎ترین مانع بر سرِ راهِ تحقق این ایده، نبود الگویی راهبردی مبتنی بر آموزه‌های اسلامی‎ ـ‎ شیعی است تا به‎واسطة آن، آسیب‌ها شناسایی و چالش‌های موجود برطرف گردد. با بررسی آموزه‎های اسلامی و سیره ائمه معصومین (علیهم‎السلام) مشخص می‎شود که بهترین الگو در زمینه برگزاری مطلوب کرسی‌های آزاداندیشی، مناظره‌های منحصربه‎فرد امام رضا (علیه‎‎السلام) با بزرگان ادیان و مذاهب است. بدین‎منظور، پژوهش حاضر به روشِ توصیفی ـ تحلیلی و با استناد به کتاب‎های تاریخی و روایی سعی دارد با محوریت مناظره‌های امام رضا (علیه‎السلام) و بررسی و تحلیل مؤلفه‌های آن، چالش‌های پیش روی کرسی‌های آزاداندیشی را آسیب‎شناسی کند و زمینه پویایی و شکوفایی هر چه بیشتر آنها را فراهم آورد.